ไทเทเนียมอโนไดซ์

ไทเทเนียมอโนไดซ์เป็นกระบวนการบําบัดพื้นผิวด้วยไฟฟ้าเคมีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อเพิ่มความต้านทานการกัดกร่อนความต้านทานการสึกหรอและรูปลักษณ์ที่สวยงามของผลิตภัณฑ์ไทเทเนียม

เทคโนโลยีนี้ไม่เพียงแต่ปรับปรุงประสิทธิภาพของส่วนประกอบไทเทเนียม แต่ยังให้สีสันตกแต่งที่สดใส ทําให้นําไปใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมต่างๆ เช่น การบินและอวกาศและอุปกรณ์ทางการแพทย์

ไทเทเนียมอโนไดซ์คืออะไร?

ไทเทเนียมอโนไดซ์เป็นกระบวนการที่ทําให้ชั้นออกไซด์ตามธรรมชาติบนพื้นผิวของไททาเนียมหนาขึ้น กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการแช่ส่วนประกอบไททาเนียมในสารละลายอิเล็กโทรไลต์และใช้กระแสตรงเพื่อสร้างฟิล์มออกไซด์ที่ทนทาน โดยเอฟเฟกต์สีจะปรับได้ตามแรงดันไฟฟ้าที่ใช้

ขั้นตอนของการชุบไทเทเนียมอโนไดซ์:

การทําความสะอาดและการปรับสภาพ

ขั้นแรกต้องทําความสะอาดชิ้นส่วนไทเทเนียมอย่างทั่วถึง กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับการแช่ส่วนประกอบไททาเนียมในสารละลายอัลคาไลน์เพื่อขจัดสิ่งสกปรก ไขมัน และสารตกค้างของออกไซด์ออกจากพื้นผิว การทําความสะอาดเป็นสิ่งสําคัญเนื่องจากสารปนเปื้อนที่เหลืออยู่จะส่งผลต่อประสิทธิภาพของกระบวนการอโนไดซ์ หลังจากทําความสะอาดชิ้นส่วนจะต้องล้างด้วยน้ําปราศจากไอออนเพื่อขจัดสารทําความสะอาดที่เหลืออยู่ให้หมด

การตั้งค่าอุปกรณ์อโนไดซ์

จากนั้นชิ้นส่วนไทเทเนียมที่ทําความสะอาดแล้วจะถูกวางไว้ในอุปกรณ์อโนไดซ์และเชื่อมต่อกับขั้วบวกของแหล่งจ่ายไฟทําให้เป็นขั้วบวกในปฏิกิริยาไฟฟ้าเคมี

กระบวนการอิเล็กโทรไลต์

เมื่อชิ้นส่วนไททาเนียมเชื่อมต่อเป็นขั้วบวกแล้วชิ้นส่วนเหล่านี้จะถูกแช่ในสารละลายอิเล็กโทรไลต์โดยทั่วไปจะเป็นกรดอ่อนเช่นกรดซัลฟิวริกหรือกรดฟอสฟอริก บทบาทของอิเล็กโทรไลต์คือการนํากระแสและขับเคลื่อนปฏิกิริยาไฟฟ้าเคมี

การควบคุมแรงดันไฟฟ้า กระแส และอุณหภูมิ

ความหนาของชั้นออกไซด์และเอฟเฟกต์สีสุดท้ายขึ้นอยู่กับแรงดันไฟฟ้า กระแส และอุณหภูมิที่ใช้ในระหว่างกระบวนการอโนไดซ์ แรงดันไฟฟ้าที่สูงขึ้นส่งผลให้ชั้นออกไซด์หนาขึ้นและสีจะเปลี่ยนไปตามนั้น การควบคุมพารามิเตอร์เหล่านี้อย่างแม่นยําเป็นสิ่งสําคัญในการบรรลุผลลัพธ์ที่ต้องการ ดังนั้นขั้นตอนนี้จึงต้องใช้ความแม่นยําสูง

หลังการรักษา

หลังจากอโนไดซ์เสร็จแล้วชิ้นส่วนไทเทเนียมจะถูกล้างให้สะอาดเพื่อขจัดอิเล็กโทรไลต์ที่เหลืออยู่ ในการใช้งานบางอย่าง อาจจําเป็นต้องมีกระบวนการปิดผนึก โดยที่ส่วนประกอบไททาเนียมถูกแช่ในน้ําเดือดเพื่อปิดรูพรุนในชั้นออกไซด์ ซึ่งจะช่วยเพิ่มความต้านทานการกัดกร่อน

ข้อดีของไทเทเนียมอโนไดซ์

• ลดความเสี่ยงของการสึกหรอของชิ้นส่วนโดยการลดแรงเสียดทานและเพิ่มความแข็ง
• เพิ่มความต้านทานการกัดกร่อนของพื้นผิวอโนไดซ์ (ทู่)
• ความเข้ากันได้ทางชีวภาพสร้างพื้นผิวที่มีการกัดกร่อนต่ําและไม่มีมลพิษ
• ต้นทุนต่ําและสีติดทนนาน
• คุณภาพความงามสูงพร้อมตัวเลือกสีที่หลากหลาย
• การทู่ด้วยไฟฟ้าและพื้นผิวที่มีการกัดกร่อนต่ํา
• การรับรู้ความเข้ากันได้ทางชีวภาพ เนื่องจากไม่มีการใช้สีย้อมหรือสี

ข้อจํากัดของไทเทเนียมอโนไดซ์

แม้ว่าไททาเนียมอโนไดซ์จะมีข้อดีหลายประการ แต่ก็มีข้อจํากัดบางประการ:

• ค่าใช้จ่าย: เนื่องจากวัสดุและอุปกรณ์ที่จําเป็นกระบวนการอโนไดซ์จึงมีราคาแพง
• ความหนาที่จํากัด: ชั้นอโนไดซ์มีความหนาสูงสุด ซึ่งอาจไม่เหมาะกับการใช้งานทั้งหมด
• ความสม่ําเสมอของสี: การได้สีที่สม่ําเสมอเป็นเรื่องยาก เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในกระบวนการอโนไดซ์อาจนําไปสู่เฉดสีที่แตกต่างกัน
• ไม่เหมาะสําหรับโลหะผสมไทเทเนียมทั้งหมด: โลหะผสมไทเทเนียมบางชนิดอาจอโนไดซ์ได้ไม่ดี

การประยุกต์ใช้ไทเทเนียมอโนไดซ์

อวกาศ: ไทเทเนียมอโนไดซ์ใช้กันอย่างแพร่หลายในส่วนประกอบต่างๆ เช่น ระบบไฮดรอลิก ตัวยึด และปลอกหุ้ม เนื่องจากมีความต้านทานการกัดกร่อนที่ดีเยี่ยมและคุณสมบัติน้ําหนักเบา ช่วยยืดอายุการใช้งานและปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิง

ทางการแพทย์: เนื่องจากความเข้ากันได้ทางชีวภาพและความต้านทานต่อของเหลวในร่างกายไททาเนียมอโนไดซ์จึงมักใช้ในรากฟันเทียมเครื่องมือผ่าตัดและวาล์วให้ความต้านทานต่อการกัดกร่อนในร่างกายและรักษาความเป็นปลอดเชื้อ

ยาน ยนต์: ไททาเนียมอโนไดซ์จึงมักใช้ในการผลิตส่วนประกอบต่างๆ เช่น ก้านสูบที่ต้องการทั้งความแข็งแรงและการลดน้ําหนัก นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มความต้านทานความร้อนและความต้านทานการกัดกร่อนทําให้เหมาะสําหรับชิ้นส่วนต่างๆเช่นระบบไอเสีย

ของกินของใช้: ไทเทเนียมอโนไดซ์เป็นที่นิยมในผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น นาฬิกา แว่นตา กรอบแว่นตา และอุปกรณ์กีฬา เนื่องจากมีความสวยงามและความทนทาน ให้สีสันและความเงางามในขณะที่ปกป้องสิ่งของจากการสึกหรอและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

อุตสาห: ไทเทเนียมอโนไดซ์ใช้กันอย่างแพร่หลายในเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนและภาชนะปฏิกิริยาเนื่องจากมีการกัดกร่อนและทนความร้อนสามารถทนต่ออุณหภูมิสูงและถ่ายเทความร้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพในขณะที่ทนต่อการกัดกร่อน

มาตรฐานและข้อมูลจําเพาะสําหรับไทเทเนียมอโนไดซ์

เมื่อชุบไททาเนียมอโนไดซ์ การปฏิบัติตามมาตรฐานเฉพาะช่วยให้มั่นใจได้ว่ากระบวนการเป็นไปตามข้อกําหนดด้านคุณภาพ ความปลอดภัย และประสิทธิภาพ มาตรฐานเหล่านี้ครอบคลุมกระบวนการอโนไดซ์ การใช้วัสดุ และคุณภาพของส่วนประกอบไทเทเนียมขั้นสุดท้าย

มาตรฐานสากล

ISO 7599:2018: มาตรฐานนี้ระบุข้อกําหนดสําหรับการเคลือบออกซิเดชันขั้วบวกของอลูมิเนียมและโลหะผสม แม้ว่าจะมุ่งเป้าไปที่อลูมิเนียมเป็นหลัก แต่บางส่วนก็ใช้ได้กับไททาเนียมอโนไดซ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับวิธีการรักษาพื้นผิวและการทดสอบ

• ข้อกําหนดที่สําคัญ: รวมถึงการเตรียมการล่วงหน้า การเคลือบ และการควบคุมคุณภาพ
• ขั้นตอนการทดสอบ: เกี่ยวข้องกับการทดสอบความหนาของการเคลือบ ความต้านทานการสึกหรอ และความต้านทานการกัดกร่อน
• ลักษณะพื้นผิว: ระบุข้อกําหนดสําหรับความสม่ําเสมอของฟิล์มออกไซด์และความสม่ําเสมอของสี

มาตรฐานของสหรัฐอเมริกา

ASTM B892-14: โดยเฉพาะสําหรับการเคลือบอะโนดิกออกไซด์บนไททาเนียมและโลหะผสมไททาเนียม โดยเน้นที่การประเมินลักษณะต่างๆ เช่น การยึดเกาะ ความหนา และความทนทานของชั้นออกไซด์

• การทดสอบการยึดเกาะ: ประเมินการยึดเกาะของฟิล์มออกไซด์กับพื้นผิวไทเทเนียม
• การวัดความหนา: ให้มาตรฐานสําหรับการวัดความหนาของชั้นออกไซด์
• การทดสอบความต้านทานการกัดกร่อน: ช่วยให้มั่นใจได้ว่าชิ้นส่วนไทเทเนียมยังคงได้รับการปกป้องในสภาพแวดล้อมที่มีฤทธิ์กัดกร่อน

AMS 2488C: Aerospace Material Specification that ensures the quality and performance of anodized titanium in aerospace applications.

• การใช้งาน: เหมาะสําหรับส่วนประกอบการบินและอวกาศที่ต้องการความต้านทานการกัดกร่อนและความทนทานสูง
• ลักษณะการเคลือบ: ระบุข้อกําหนดสําหรับความหนาของการเคลือบสีและการยึดเกาะ
• แนวทางกระบวนการ: ให้คําแนะนําโดยละเอียดสําหรับกระบวนการอโนไดซ์เพื่อให้แน่ใจว่ามีการบําบัดส่วนประกอบไทเทเนียมอย่างเหมาะสม

มาตรฐานเฉพาะอุตสาหกรรม

มาตรฐานการบินและอวกาศ: ไทเทเนียมอโนไดซ์มีความสําคัญอย่างยิ่งในอุตสาหกรรมการบินและอวกาศในการปรับปรุงความทนทานของส่วนประกอบและความต้านทานการกัดกร่อนเพื่อให้มั่นใจในประสิทธิภาพและความปลอดภัยภายใต้สภาวะที่รุนแรง

• AMS 2488C: ช่วยให้มั่นใจได้ว่าส่วนประกอบการบินและอวกาศมีคุณสมบัติตรงตามความต้านทานการกัดกร่อนและความต้านทานการสึกหรอที่เพียงพอ
• ASTM B600: ระบุวิธีการทําความสะอาดและขจัดคราบตะกรันสําหรับชิ้นส่วนไทเทเนียมก่อนการอโนไดซ์

มาตรฐานอุปกรณ์การแพทย์: เนื่องจากความเข้ากันได้ทางชีวภาพและความต้านทานการกัดกร่อนไททาเนียมอโนไดซ์จึงถูกนํามาใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมการแพทย์โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับรากฟันเทียมและเครื่องมือผ่าตัด

• ISO 10993: ประเมินความเข้ากันได้ทางชีวภาพของอุปกรณ์ทางการแพทย์ เพื่อให้มั่นใจว่าไททาเนียมชุบอโนไดซ์นั้นปลอดภัยและไม่เป็นอันตรายเมื่อใช้ในร่างกายมนุษย์
• ASTM F86: ระบุข้อกําหนดในการรักษาพื้นผิวสําหรับไททาเนียมในการใช้งานทางชีวการแพทย์ เพื่อให้มั่นใจว่าไททาเนียมชุบอโนไดซ์ส่งเสริมการรวมกระดูกและลดความเสี่ยงในการปฏิเสธ

อโนไดซ์มีกี่ประเภท?

ไทเทเนียมอโนไดซ์มีสามประเภทหลัก: ประเภท I, ประเภท II และประเภท III ประเภทที่ใช้กันทั่วไปคือ Type II และ Type III ประเภท I พบได้น้อยกว่าและใช้สําหรับการรักษาที่อุณหภูมิสูงเฉพาะทาง

ไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 1

ข้อได้เปรียบหลักประการหนึ่งของอโนไดซ์ประเภท 1 คือความสามารถในการเพิ่มความต้านทานต่ออุณหภูมิสูงของโลหะ

ในระหว่างกระบวนการอโนไดซ์ชั้นออกไซด์บางและสม่ําเสมอจะก่อตัวขึ้นบนพื้นผิวของไททาเนียม ชั้นออกไซด์นี้ทําหน้าที่เป็นเกราะป้องกันป้องกันโลหะที่อยู่ด้านล่างจากการกัดกร่อนและการเกิดออกซิเดชัน สิ่งที่ทําให้อโนไดซ์ประเภท 1 มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวคือรักษาเกราะป้องกันนี้ไว้แม้จะสัมผัสกับอุณหภูมิสูง

ไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 2 – ทนต่อการสึกหรอและทนต่อการกัดกร่อน

ไททาเนียมอโนไดซ์ประเภท 2 ช่วยเพิ่มความต้านทานการสึกหรอและความต้านทานการกัดกร่อนเป็นหลักโดยการสร้างชั้นออกไซด์หนาบนพื้นผิวไททาเนียม กระบวนการนี้ใช้แรงดันไฟฟ้าที่ต่ํากว่า (โดยทั่วไปคือ 15 ถึง 30 โวลต์) เพื่อสร้างฟิล์มออกไซด์โปร่งใสที่ไม่มีสี ซึ่งช่วยเพิ่มความทนทานและความต้านทานการขัดขืนของไททาเนียม

ไทเทเนียมที่มีอโนไดซ์แบบ Type 2 โดยทั่วไปมีข้อดีดังต่อไปนี้:

• ทนต่อการสึกหรอได้ดีเยี่ยม: ชั้นออกไซด์หนาให้ความต้านทานการสึกหรอที่โดดเด่น จึงเหมาะสําหรับสภาพแวดล้อมที่มีความเครียดสูง
• ความต้านทานการกัดกร่อนที่เพิ่มขึ้น: เหมาะอย่างยิ่งสําหรับสภาพแวดล้อมที่รุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทํางานที่ยอดเยี่ยมในอุตสาหกรรมการบินและอวกาศและการแพทย์
• รักษารูปลักษณ์ที่เป็นธรรมชาติ: ชั้นออกไซด์โปร่งใสไม่เปลี่ยนสีตามธรรมชาติของไทเทเนียม

การใช้งานทั่วไปของไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 2:

ส่วนประกอบการบินและอวกาศ

รากฟันเทียมไทเทเนียม

การใช้งานในอุตสาหกรรมที่มีความต้องการความทนทานสูง

ไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 3 – เอฟเฟกต์สีและความสวยงาม

การอโนไดซ์แบบ 3 หรือที่เรียกว่าอโนไดซ์สี จะสร้างสีสันที่สดใสต่างๆ โดยการปรับแรงดันไฟฟ้า (โดยทั่วไปจะอยู่ในช่วง 50 ถึง 120 โวลต์) ส่งผลให้เกิดฟิล์มออกไซด์ที่มีความหนาต่างกัน นอกจากความสวยงามแล้ว ไททาเนียมอโนไดซ์ Type 3 ยังคงรักษาความต้านทานการกัดกร่อนและความทนทานในระดับหนึ่ง

ข้อดีของไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 3:

• หลากหลายสี: นําเสนอสีที่หลากหลายเพื่อตอบสนองความต้องการในการปรับแต่งและการสร้างแบรนด์
• ดึงดูดสายตา: เหมาะอย่างยิ่งสําหรับการใช้งานที่ผลกระทบต่อสายตาเป็นสิ่งสําคัญ ซึ่งช่วยปรับปรุงรูปลักษณ์ของผลิตภัณฑ์
• การปรับแต่งที่ยืดหยุ่น: รหัสสีและเอฟเฟกต์ภาพที่ไม่เหมือนใครช่วยเพิ่มมูลค่าให้กับผลิตภัณฑ์

การใช้งานทั่วไปของไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 3:

• ของตกแต่งและเครื่องประดับ
• เครื่องใช้ไฟฟ้า
• ผลิตภัณฑ์อื่นๆ ที่ต้องการสีและดึงดูดสายตา

ความแตกต่างระหว่างไทเทเนียมอโนไดซ์ประเภท 1, 2, 3

ไททาเนียมอโนไดซ์มีสีอะไรบ้าง?

ไททาเนียมอโนไดซ์แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายของสีโดยไม่ต้องใช้สีย้อมหรือเม็ดสีโดยการควบคุมความหนาของชั้นออกไซด์ การปรับแรงดันไฟฟ้าจะกําหนดความหนาของฟิล์มออกไซด์ซึ่งจะส่งผลต่อการรบกวนของแสงและสร้างสีที่แตกต่างกัน สีที่มีจําหน่าย ได้แก่ สีทอง สีน้ําเงิน สีม่วง สีเขียว สีชมพู และเฉดสีอื่นๆ อีกมากมาย โดยรูปแบบสีจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับระดับแรงดันไฟฟ้า

นี่คือแผนภูมิสีไทเทเนียมพื้นฐานที่แสดงระดับแรงดันไฟฟ้าและสีที่สอดคล้องกัน:

Chalco สามารถจัดหาผลิตภัณฑ์ไทเทเนียมอโนไดซ์อะไรได้บ้าง?

Chalco นําเสนอผลิตภัณฑ์ไทเทเนียมชุบอโนไดซ์ที่หลากหลาย รวมถึงแผ่นไทเทเนียม ท่อ แท่ง และสายไฟ พร้อมตัวเลือกสี ความหนา และการรักษาพื้นผิวที่หลากหลายตามความต้องการของลูกค้า

ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในด้านการบินและอวกาศอุปกรณ์ทางการแพทย์การตกแต่งสถาปัตยกรรมและสินค้าอุปโภคบริโภคผสมผสานความสวยงามและการใช้งานเพื่อตอบสนองความต้องการด้านความต้านทานการกัดกร่อนคุณสมบัติน้ําหนักเบาและมีความแข็งแรงสูงในอุตสาหกรรมต่างๆ